Lucinda Ra/Stefanie Claes
Aline Vervoort, de grootmoeder van Stefanie Claes, werd tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met haar ouders opgepakt in hun huis in Winksele. Een jaar lang verbleef Aline in het Duitse vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück. Ze overleefde die donkere maanden vol koude, honger en mishandeling. Haar leven was voor altijd getekend door de gruwelijke oorlogsgebeurtenissen. Niets was ooit nog hetzelfde.
Als kind droomde Stefanie soms dat soldaten haar straat binnenvielen en dat ze moest vluchten. Maar het was pas op haar 16 jaar dat ze echt besefte welk drama er zich in haar familie had afgespeeld, dat ze daarover gesprekken is begonnen met haar grootmoeder en moeder. Gaandeweg werd het duidelijk dat het oorlogsverleden van haar familie overal tussen, in, op en onder zat.
Stefanie heeft een bijzondere theatertaal: klein, ambachtelijk, persoonlijk en beeldend. Deze manier van vertellen gebruikt ze om het verhaal van Aline Vervoort, en de echo daarvan doorheen de generaties, te theatraliseren.
Als inspiratiebron voor ravensbrück baseerde Stefanie zich op gesprekken met haar grootmoeder en haar moeder en flarden uit persoonlijke brieven, naast documentaires, historische naslagwerken en interviews met trauma-experten. ravensbrück is een woordeloze en beeldende voorstelling voor volwassenen en (hun) kinderen vanaf 10 jaar, voor een beperkt publiek. Meer dan over de letterlijke betekenis van een oorlogstrauma, gaat ravensbrück over hoe bepaalde gebeurtenissen een levenslang effect hebben in je leven. Drie generaties vrouwen staan centraal, want iedereen is een kind van iemand.
Concept, ontwerp & spel: Stefanie Claes
Praktisch
Interessante activiteiten
