Adjusting Hope duikt in de complexe relatie van de gevierde schrijfster Susan Sontag en haar enig kind. Tegen de achtergrond van Sontags gevecht met leukemie ontvouwen zich spanningen, uitdagingen en momenten van verbondenheid. Terwijl zijn succesvolle moeder haar hele leven artistieke genialiteit najoeg, bleef haar enige zoon David alleen achter, koortsachtig zoekend naar manieren om niet enkel ‘de zoon van’ te zijn maar een uniek persoon.
Toen ze op het einde van haar leven tegen kanker streed, stond David, die zich nooit geliefd of gewenst voelde, haar bij aan haar sterfbed. De persoonlijke struggles van een afwezige moeder en haar zoon verweeft Thomas Janssens hier met grote thema’s: het gevecht tegen de slepende ziekte, de nood aan nabijheid en de onverwoestbare band tussen een ouder en een kind.
“Jazztromboniste Nabou Claerhout bezorgt Dirk Roofthooft vleugels en het publiek kippenvel in het stuk ‘Adjusting Hope’.” (Focus Knack)
De term Adjusting Hope verwijst naar het moment waarop aan terminale patiënten wordt verteld dat genezing niet meer mogelijk is. Ze worden aangemaand hun hoop bij te stellen en nog zo veel mogelijk van de laatste momenten te genieten.
Spel: Dirk Roofthooft
Live muziek: Nabou Claerhout
Concept, tekst en regie: Thomas Janssens
Set: Ruimtevaarders
Licht: Mark Vandenesse
Kostuums: Joëlle Meerbergen
Techniek: Lukas Vanhoutte
Foto’s: Fred Debrock
Recensie Theaterkrant
Recensie Pazz
Recensie De Nieuwe Tijd
Recensie Focus Knack
Productie van WOODMAN en Het Laatste Bedrijf. Met investering van de Belgische tax shelter maatregel voor podiumkunsten, projectsubsidie van de Vlaamse Overheid en een werkbeurs van Literatuur Vlaanderen. Met dank aan Schouwburg Luchtbal en het Oude Badhuis