Een autobiografisch concert.
Na een zeer turbulente tijd, gevolgd door enkele jaren van stilte, stapt Tine Reymer samen met man Peter Van den Begin en dochters Charlie en Thelma terug het podium op. Aan de hand van songs uit de twee albums van REYMER brengen ze openhartig hun verhaal over de jaren van voortdurend doorrazen, over de crash van Tine en de jaren van stilvallen, over hoe het gezin overeind kon blijven nadat alles op losse schroeven stond. En dit allemaal met een luide lach en een toevallige traan, want terwijl de meisjes de sterren van de hemel zingen, ontpopt Peter zich tot drummer, trompettist én ceremoniemeester.
“Verbondenheid. Dat was wat mijn vrouw en ik zagen en voelden in de zaal. Niet in een vanzelfsprekende vorm, maar wel met het constante gevoel dat die verbondenheid het waard is om voor te vechten. Alsof je als bezoeker live getuige bent van het lijmen van kleine barstjes in de mooiste vaas ter wereld.” (Tijs Vanneste)